دلم می‌خواهد چنگ بزنم به خاطره‌هام. نگه‌شان دارم توی مشتم. نمی‌شود. حرف‌ها و جمله‌ها، مثل آب از لای انگشت‌های مغزم می‌لغزند و می‌ریزند پایین. فراموش‌ام می‌شوند. حیف. حیف از این خاطره‌ها.