- بت مي‌گم مي‌ترسم.
- عادت مي‌کني.
- از همين مي‌ترسم. به يه چيزي يا کسي عادت مي‌کني، اون وقت اون چيز يا اون کس، قال‌ات مي‌ذاره. اون وقت ديگه هيچ چيز برات باقي نمي‌مونه.

خداحافظ گاري کوپر

سرمون اومد. هيچ حواست بود؟ سرمون اومد و هنوز و هر روز داره مياد.

پاييزان‌خواني مي‌کنم:

داستان ِ ديوانه‌اي که افسانه‌هاي قديمي را زيادي باور مي‌کرد
ديوانه و معشوق کنار چشمه نشسته بودند. ديوانه به معشوق گفت: قورباغه‌ها را يکي يکي بده تا من ببوسم. شايد يکي شاه‌زاده‌اي باشد که تو را از چشم‌هاي خالي ِ من نجات دهد.
يک قطره آب چکيد روي دست‌هاي ديوانه.
ديوانه پرسيد: باران مي‌آيد؟
معشوق گفت: نه.

من اگر قراري باشد، پاييزانم را تقديم مي‌‌کنم به آقاي الف.


هوا توي پنجره گرفته . دست دراز مي‌کنم، باران مي‌آيد. گوشه‌ي کاغذي مي‌نويسم: آقاي خدا؛ لمس اولين باران پاييز روي دست‌هام دريافت شد، تمام.

سه و نيم نشده، توي دستشويي شرکت لباس ورزشم را مي‌پوشم زير مانتو، مي‌زنم بيرون؛ طبق ِ هر روز.

تنم را عقب مي‌کشم. خودم را مي‌زنم به نديدن و صدام يک‌هو -نمي‌دانم چرا- غمين مي‌شود. نم نم باران مي‌بارد.