عطف به پست پايين

محض ِ يادآوري

يادم مياد

در جواب اون پاراگراف ِ ايتاليکي که به من حواله دادند

عرض کرده بودم، خدايي که گناه بنده‌ش رو پاک مي‌کنه، محض انگشتي که ازش لاي در مونده،

قبول ندارم.

و همانا يکي از راه‌هاي التحاد (!)

گرديدن با مسلمين است

والله!

پ.ن: بنده شروع کرده‌ام به شمارش. بيست . نه ساعت و بيست و چهار دقيقه‌ي ديگر، تشريف مي‌آورند. مشغول شستن ِ فرش قرمز مي‌باشيم که پهن نماييم جلوي پايشان، نه گمانم که خشک شود اما، باران ِ ريز و پيوسته‌اي مي‌بارد ...