dimanche, juillet 02, 2006











فيلم Sky Captain and the World of Tomorrow يکي از چهار فيلمي است توي تاريخ که همه‌ي بازي‌هاش را جلوي پرده‌ي آبي گرفته‌ و فضاها را ديجيتال طراحي کرده‌اند. (از آن سه‌تاي ديگر، Immortel و Sin City هرکدام خاص ِ خودشان خوب بوده‌اند و Casshern را نديده‌ام.) داستان ِ فيلم يک کمي cheap و قابل حدس است و از آن‌هاست که به زور واقعيت را چسبانده‌اند به تخيل، اما بامزه است و به درد ِ ديدن مي‌خورد. فضاي فيلم ته‌مانده‌ي قهوه‌اي ِ خوش‌رنگي دارد و بر خلاف اکثر بک‌گراندهاي کامپيوتري، توي ذوق نمي‌زند از مصنوعي بودن. نور و رنگ ِ فيلم به نظرم فوق‌العاده آمد، گفتم شما را هم بي‌نصيب نگذارم –اگر که نديده‌ايد. که هم Jude Low اش خيلي خوب بود، هم Gwyneth Paltrow ش! (از اين دختره Angelina Julie هم خوش‌ام نمي‌آد! )

5 commentaires:

Anonyme a dit…

چون مي دونم هيچ کدوم شون رو نمي دي به من، بازم مي گم من از اين فيلما مي خوام! :)

صورتکِ خیالی a dit…

اخ گفتی منم از براد پیت خوشم نمیاد!

Anonyme a dit…

در جمله ی پایانی این پست ، هم عقیده ایم ... اکشن های خیالی این سال های هالیوود را هم به شدت، پوچ و بی محتوا می بینم ... ضمن این که با خوار کردن خویشتن ، هر چند موقتی باشه و برای دست انداختن دیگران، مخالف ام ... اشتباهات رستوران ها رو هم بذارین بحساب رونق بازارشون ... ملاحظه فرمودین؟ ... با یه پیام، برای سه تا پست مطلب نوشتم ... به این می گن کار اقتصادی و با صرفه !! ...

راننده ترن a dit…

هم عقیده ایم راجع به این فیلم
دوست داشتنی بود، ولی خوب یک جوری بود که نچسب هم بود
احتمالا خواندن کتاب های کمیکش جذاب تر باید باشه، لا اقل من این جور فکر می کنم

راننده ترن a dit…

بعد تر هم که کاش معنی داشتند بعضی چیزها
معنی دار کردن زورکی کار جالبی نیست گمانم
چشمه با آب ریختن چشمه نخواهد شد