Viva Italia! La tazza è in loro mano!

گفت: خوش‌حالم که بازي به پنالتي نکشيد. اين‌جوري صداتو زودتر شنيدم.

گروسو، -با يه چيزي تو مايه‌هاي شوت چرخشي ِ سوباسا (!)- کوبيد گوشه‌ي دروازه‌ي لمن. ما دوتا باورمون نشد. ماتراتزي داورو بغل کرد. دقيقه‌ي صد و نوزده بود.

بالاک محکم شوت کرد، قلبم تاپ تاپ مي‌زد. از اون ضربه‌هاي نااميدانه بود. با فاصله‌ي زياد، رفت بيرون. يه ضد حمله... من خيالم راحت شد. با خنده گفتم: اگه مردي اينو گل‌اش کن ... گل ِ دوم.


فردوسي‌پور مي‌گفت: رفتار تماشاچي‌هاي آلماني واقعاً آموزنده‌اس. ما زديم زير خنده. در حالي که بازيکن‌هاي ايتاليا رفته بودن توي رختکن، Gangs of Klinsmann دور زمين رژه مي‌رفتن، تماشاچي‌ها گريه مي‌کردن، پرچم‌هاشون رو تکون مي‌دادن و تيم‌شون رو تشويق مي‌کردن.

نازي بچه‌ام، تو رو خدا! دل‌پيرو گفته: You could all see how happy I was when I scored آره بچه‌م، ديديم!

محمود آقا و احسان آقا (آقاي همکار و اين جوجه‌هه که مياد کارآموزي) بحث مي‌کنن که امشب پرتقال مي‌بره، يا فرانسه. البته فرانسه تيم بهتري داره، پرتقالي‌ها هم کثيف بازي مي‌کنن. ولي آي حال مي‌کنم پرتقال ناپلئوني برنده بشه و توي فينال، با وجود همه‌ي حقه‌هاي کثيفي که مي‌زنه، ببازه، آي حال مي‌کنم!

خوش‌حالم. بازي ِ خيلي خوبي بود.